اصولگرایان چگونه اقتصاددانان خود را منزوی کردند؟/ جایی برای پیرمردها نیست!
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۰۳۴۳
احمد توکلی با ارسال نامه‌ای به رئیس جمهور نسبت به ابلاغ مصوبه کنکوری شورای عالی انقلاب فرهنگی انتقاد کرد و آن را خلاف عدالت و مطلوب اقشار خاصی از جامعه و بستر مفسده‌های دیگر برشمرد. او در این نامه ضمن برشمردن ایرادات طرح نوشته بود «جناب آقای رئیسی لطفا به سخنگوی محترم دولت ماموریت دهید اگر پاسخی دارید به مردم اطلاع دهند تا همه این جور و ستم‌ها و مفسده‌ها را به پای دولت ننویسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هشدار احمد توکلی به دولت در میان اصولگرایان خیلی جدی گرفته نشد. آنها البته مشکلی با شخص احمد توکلی ندارند. مشکل اصلی تصویب هیاتی و بدون کارشناسی طرح‌هاست و اندک افرادی که به آثار و نتایج این طرح‌ها می‌پردازند، به مرور حذف می‌شوند.
پیش از احمد توکلی، اقتصاددادن‌های دیگری هم بودند که بعد از طرح بعضی انتقادات به حاشیه رفتند. نمونه متاخر آن الیاس نادران است. نادران یکی از شخصیت‌های موثر جریان اصولگراست. او همه ویژگی‌های لازم برای تبدیل شدن به یک رهبری این جریان را داراست.
او در سال‌های دفاع مقدس در سپاه بوده و در سال‌های سازندگی، دانشجوی اقتصاد در دانشگاه تهران و فرانسه. از مجلس هفتم به عنوان یک اصولگرای اقتصادی وارد مجلس شد و همیشه نظران اقتصادی‌اش، مورد توجه قرار می‌گرفت. سال ۸۴ هم مواضع سیاسی‌اش به مذاق اصولگرایان خوش می‌آمد و هم از مرحوم هاشمی رفسنجانی انتقاد می‌کرد و نامزدی او را در انتخابات زیر سوال می‌برد و در جریان رای اعتماد به کابینه، موضع انتقادی نسبت به مصطفی پورمحمدی داشت (که اصولگرایی میانه‌رو به شمار می‌رفت)
قبل از اینکه فهرست مشترک اصولگرایان منتشر شود، نادران در هر دو فهرست انتخابی «جبهه پایداری» و «جمنا» حاضر بود. بعد از آن هم که زمزمه تلاش جبهه پایداری برای حذف قالیباف از ریاست مجلس شنیده می‌شد، نادران به حمایت تمام قد از قالیباف پرداخت و تحرکات جبهه پایداری را مورد انتقاد قرار داد و مثلا در یک مورد در توییتر نوشت «در این اوضاع اقتصادی ۱۶ اردیبهشت منتخبان زاگرسی مجلس یازدهم را به هتل اسپیناس دعوت کرده اند! کاری به مخدوش کردن مرزبندی سیاسی ندارم، ولی از موکلین خود خجالت نمی‌کشید؟ جواب مددجویان کمیته امداد و نیازمندان را چه می‌دهید؟»
به گزارش رویداد۲۴ حمایت‌های نادران از قالیباف به حدی بود که علی خضریان نماینده عضو جبهه پایداری از او خواست تا شخصیت مستقل خود را حفظ کند و در بازی قالیباف قرار نگیرد. با این حال مجلس شروع شد و روز اول تشکیل مجلس، نادران سرمست از پیروزی در توییتر نوشت «پس از چندسال رقیب‌هراسی امروز مجلس متشکل از نیروهای انقلاب کار خود را آغاز کرد. واکنش مثبت بازار را دیدید؟ پیام بازار به تغییرات روشن است!»
اما بعد از آغاز مجلس، اما بر خلاف پیش‌بینی‌ها نادران نه در هیات رئیسه قرار گرفت و نه در ریاست کمیسیون‌های اقتصادی. خودش گفته بود «دوستان پیشنهاد داشتند، اما من هیچ وقت برای هیچ پستی متقاضی نبوده‌ام. صلاحدید بعضی دوستان این بود که کاری کنیم و پیگیر هم بودند. من در مجلس هفتم در هیات رئیسه موقت که عمر کوتاه یک هفته‌ای داشت حضور داشتم و در همان مجلس در کمیسیون تلفیق و تقریبا بلاانقطاع در کمیسیون برنامه بودم و در کمیسیون اصل ۴۴ هم حضور داشتم. هر جا که لازم بود رفته‌ام، اما خودم متقاضی نبودم. این دوره هم جمعی از دوستان پیشنهاد داشتند که در هیأت رئیسه کمک آقای قالیباف کنم، آن هم به دلیل کم تجربگی ایشان در امر اداره مجلس. ولی در جمع دوستان مجلس به دلیل تغییر ساختار یا به هر دلیلی اقبالی نبود و ما هم اصراری نداشتیم.»
با روی کار آمدن دولت رئیسی، رسانه‌ها گمانه‌زنی می‌کردند که نام الیاس نادران رییس کمیسیون تلفیق بودجه مجلس یازدهم و سیداحسان خاندوزی نایب‌رییس کمیسیون اقتصادی مجلس در میان گزینه‌های مدنظر رییسی برای وزارت اقتصاد دولت سیزدهم قرار گرفته است. اما در نهایت قرعه به نام خاندوزی افتاد.
نادران، ناراحت از این انتخاب، در روز رای اعتماد به تندی از گزینه وزارت نفت انتقاد کرد. مدتی بعد هم نادران در مجلس نطق کرد و از «ناهماهنگی در تیم اقتصادی» رئیسی گلایه کرد: «از پراکندگی نظرات آقایان و عدم تعیین مسئول حوزه اقتصادی نگرانم. همچنین اخبار خوبی از جلسات سران قوا و تصمیماتی که اتخاذ می‌شود به گوش نمی‌رسد. دور زدن نهادهای مسئول مثل قوه مقننه و تغییر در متن مصوبات قانونی سنت بدی است که از دولت‌های قبل به جا مانده است.»
اقتصاددانانی که توسط اصولگرایان کنار گذاشته می‌شوند، نه با احمد توکلی و الیاس نادران شروع شده‌اند و نه با آنها تمام می‌شوند. از احمد توکلی تا داود دانش جعفری و محمد خوش چهره و حسین صمصامی هر کدام در مقطعی روی چشم اصولگرایان بودند، اما نقدهای اقتصادی آنها منجر به حذف آنها از حلقه اصولگرایان معتمد شد.
خوش چهره به نمایندگی از احمدی نژاد در مناظره‌های انتخاباتی سال ۸۴ مقابل نوبخت قرار می‌گرفت. دانش جعفری آنقدر با احمدی نژاد رفیق بود که با هم پوستر سه نفره در انتخابات مجلس ششم منتشر می‌کردند. احمد توکلی هم که سال ۸۰ نامزد اصلی جریان اصولگرا بود. همگی، اما خیلی زود در دایره مغضوبین قرار گرفتند. گویا دولت‌های انقلابی، اعتقاد زیادی به دانش کلاسیک اقتصاد ندارند و اقتصاد به سبک محسن رضایی، خواهان بیشتری دارد.
بیشتر بخوانید:
اظهارات تکان‌دهنده خوش‌چهره درباره طبقه متوسط / چه کسانی از فقیر شدن مردم استقبال می‌کنند؟217 256
کد خبر 1680224منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: اصولگرایان اندیشه اقتصادی دولت سیزدهم جبهه پایداری احمد توکلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۰۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه عباس عبدی به سکوت اصولگرایان درباره مواضع تند مهدی نصیری / براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ادعاهای اخیر مهدی نصیری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی که خواستار آن شده بود اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کنند، با واکنش هایی همراه شده است. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند.
عباس عبدی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفتگویی با خبرگزاری خبرآنلاین، ضمن آنکه تاکید دارد «براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست»، می گوید؛«مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.»
عبدی به سکوت اصولگرایان نیز کنایه می زند و می گوید؛ «واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند اما...»
مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با عباس عبدی را بخوانید؛
*****
*آقای عبدی! پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد، تحلیل شما چیست؟
واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.
عبور نصیری از منتهی الیه حکومت به منتهی الیه اپوزیسیون به سرعت رخ نداده است*فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.
واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند.
علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.
درباره عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای انتقاد از حجاب اجباری چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.
*فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟
ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.
*به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟
پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرفهای خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.
براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست*به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟
دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند.
به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست.
فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901376
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت